conta

conta
conta s. f. 1. Ato ou efeito de contar. 2. Execução e resultado de qualquer operação aritmética. 3. Cálculo. 4. Importância de uma despesa. 5. Papel em que se escreveu a conta. 6. Enumeração de débitos ou créditos, ou de ambos a par. 7. Saldo. 8. Número determinado; soma total. 9. Contagem. 10. Dívida. 11. Vantagem, conveniência. 12. Cuidado, cautela. 13. Responsabilidade. 14. Suposição. 15. Estimação; opinião. 16. Indícios, informação. 17. Relação, narração. 18. Bolinha furada para ensartar, bordar, fazer rosários, etc. 19. Número de fios que deve ter um tecido. 20.  [Figurado] Pessoa que não se deixa ver. 21. Pessoa muito acanhada. • contas s. f. pl. 22. Rosário; miçanga. 23. Negócios mútuos. 24. à conta de: por causa de. 25. afinal de contas: em conclusão, por fim. = AFINAL 26. fazer de conta: fingir, simular. 27. por conta: para diminuir o débito. 28. por conta de: por causa de. 29. para deduzir a. 30. a cargo de, às custas de. 31. por incumbência de.
  ‣ Etimologia: derivação regressiva de contar

Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • Conta — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii …   Wikipedia

  • Conta — ist der Familienname folgender Personen: Karl Friedrich Anton von Conta (1778–1850), deutscher Politiker Richard von Conta (1856–1941), deutscher Offizier, zuletzt General der Infanterie und Träger des Pour le Mérite (Militärorden) Richard Karl… …   Deutsch Wikipedia

  • conta — CONTÁ, contez, vb. I. intranz. 1. A se încrede în cineva, a se bizui pe cineva sau pe ceva, a spera în ajutorul cuiva sau a ceva. 2. A reprezenta o valoare, a avea însemnătate. 3. (înv.; cu determinări introduse prin prep. cu ) A ţine seama de… …   Dicționar Român

  • conta — conta. (Del port. conta, cuenta). f. desus. cuenta …   Enciclopedia Universal

  • conta — (Del port. conta, cuenta). f. desus. cuenta …   Diccionario de la lengua española

  • conta — raconta …   Dictionnaire des rimes

  • conţă — cónţă, cónţe, s.f. (reg.) rămăşiţă de pânză; capăt zdrenţuros al pânzei. Trimis de blaurb, 23.04.2006. Sursa: DAR …   Dicționar Român

  • conta — / konta/ s.f. [der. di contare ]. [il contare cose o persone] ▶◀ calcolo, computo, conteggio, enumerazione …   Enciclopedia Italiana

  • conta — 1cón·ta s.f. CO 1. spec. nei giochi dei bambini, conteggio per stabilire a chi tocca fare una determinata cosa: facciamo la conta per fare le squadre | estens., filastrocca con cui si scandisce tale conteggio 2. pop., conteggio, conto: conta dei… …   Dizionario italiano

  • conta- — cón·ta conf. che conta, che serve a contare: contachilometri, contagocce, contaminuti, contapassi | che, chi conta | che, chi racconta: contaballe, contafrottole, contastorie {{line}} {{/line}} ETIMO: da contare …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”